Skorupa ziemska
Z trzech warstw jest także zbudowana skorupa
oceaniczna ale brak w niej w stosunku do skorupy kontynentalnej warstwy
granitowej. Skorupa oceaniczna zbudowana jest z warstw osadowej i
bazaltowej, pomiędzy którym znajduje się warstwa pośrednia, złożona najprawdopodobniej z naprzemianległych
law bazaltowych przedzielonych skałami osadowymi. Grubość całej skorupy oceanicznej średnio wynosi 7 km, choć miejscami dochodzi do 12 km. Skorupa paraoceaniczna jest formą przejściową między
skorupami kontynentalną i oceaniczną .Występuje w niej bardzo cienka warstwa granitowa. Granicą skorupy ziemskiej jest
powierzchnia nieciągłości Mohorovicicia, którą w skrócie nazywa się Moho. Nieciągłość oznacza przerwanie ciągłej do tego miejsca charakterystyki
fal sejsmicznych. Granicę tę rozpoznał jako pierwszy
chorwacki geolog Andrija Mohorovicić, analizując zapisy sejsmiczne trzęsień ziemi. Warstwę granitową od warstwy bazaltowej oddziela
powierzchnia nieciągłości Conrada.